برای اینکه نمـیـریم دم ابالفـضل است            برای زنـده شـدن بازدم ابالفضل است

چگـونه قـرص نـبـاشد دل حـسین آنجا            که تکیه گاه و پناه حرم اباالفضل است

چه احتیاج به لشکر چه حاجتی به زره            در آن میانه که صاحب علم ابالفضل است

همیـشه وقت بـلا ذکر اوست بر لب‌ها            چرا که کاشف هر هم‌ّ و غم ابالفضل است

غـمی نـمانـده مرا چون مـریـد عـباسم            که ذکر جود و سخا و کرم ابالفضل است

به گوش‌های پُر از پـنـبۀ طبیب بخوان            که مرهم دل درمـانده‌ام ابالفضل است